Moraalridder

Mijn moeder vroeg vandaag hoe het met mijn blog zat. O god ja, dacht ik, ik heb opeens een blog. In mijn hoofd al tientallen verhalen, maar de gewoonte om ze op te schrijven zit nog niet ingebakken. Een kwestie van wennen?

Nu heb ik begrepen dat je op je blog ook best wel eens mag klagen. Dat laat ik me geen twee keer zeggen natuurlijk. Daarom wil ik graag even klagen over zwerfafval. Niet over het afval zelf, dat kan er ook niks aan doen, maar over de mensen die afval op straat gooien. Soms loop, fiets en/of rijd ik weleens en dan zie ik ALTIJD wel ergens vuil langs de weg liggen.

Blikjes bier, Happy Meals, aanstekers, pakjes drinken, bananenschillen, zakdoeken en laatst een schoen. ÉÉN SCHOEN! Hoe kan je in godsnaam ÉÉN SCHOEN verliezen? Ik heb bijna medelijden met degene die één schoen verliest en het gewoon niet door heeft.. maar voor al die andere mensen, kan je nou echt niet wachten tot je een prullenbak ziet? Is je lege blikje bier echt zo zwaar dat je hem niet kan tillen tot je thuis bent?


Men weet niet precies hoeveel zwerfafval er jaarlijks op straat ligt, maar het is minimaal 50 miljoen kilo. Dat zijn 1 miljoen Stephanie's! De levensverwachting van een mens in Nederland is ongeveer 80 jaar, maar een glazen fles, een blikje of een patatbakje vergaat niet of nauwelijks. Dus, aan de mens die ongegeneerd afval op straat gooit: Wat zou jij ervan vinden als ik je huis volgooi met snotdoeken, bananenschillen of lege patatbakjes?!?! Niet leuk toch? Nee toch?! Nou dan....

Verder kan ik me er helemaal niet kwaad om maken hoor... *kuch*